ก่อตั้งคณะภคินีใหม่

           เมื่อคุณพ่อดอนท์กลับมาประเทศไทยได้ไม่นาน ในปี ค.ศ. 1897/พ.ศ. 2440 คุณพ่อได้รื้อฟื้นอารามภคินีรักไ ม้กางเขนเก่าที่สามเสน และสร้างบ้านอีกหลังหนึ่งเพื่อรับเด็กหญิงที่อยากถวายตัวแด่พระเป็นเจ้า และเพื่อจะได้มีภคินีไปช่วยพระสงฆ์สอนเด็กๆตามชนบทตามความต้องการของพระศาสนจักร จากบันทึกของคุณพ่อมอรีส ยอลีผู้ค้นคว้าเกี่ ยวกับคณะพระหฤทัยได้เขียนในจดหมายตอบคุณพ่อลาร์เก ตอนหนึ่งว่า “เซอร์ลูเซียน(เซอร์คณะเซนต์ปอลฯ ที่เคยมา อยู่ที่อารามคลองเตย) เล่าให้ท่านฟังว่า ครั้งหนึ่งคุณพ่อดอนท์ป่วยหนักมาก แต่กลับมีสุขภาพดี หลังจากที่ได้มีการพึ่งพาอาศํยพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า ซึ่งใครๆ ก็ถือว่าเป็นอัศจรรย์ เซอร์ลูเซียน ยืนยันว่าในประเทศเบลเยี่ยม มีผู้หนึ่งซึ่ง รับพระคุณพิเศษจากเบื้องบนได้แจ้งให้คุณพ่อดอนท์ทราบล่วงหน้าว่า คุณพ่อจะมีโอกาสจัดงานอย่างหนึ่ง เพื่อเป็นเกียรติแด่พระหฤทัยของพระเยซูเจ้า ซิสเตอร์ลูเซียนได้เล่าเรื่องนี้ให้ผมทราบ ในเมื่อผมยังไม่เคยอ่านชีวประวัติของคุณ พ่อในหนังสือรายงานของคณะมิสซังต่างประเทศฯ ปีค.ศ. 1917/พ.ศ. 2460”

           ดังนั้น เมื่อคุณพ่อดอนท์สร้างอาราม จึงได้มีรูปพระหฤทัยประดิษฐาน อยู่ในวัดน้อยของอารามและมีกิจศรัทธาต่อพระหฤทัย โดยทุกวันศุกร์ต้นเดือนในอารามมีการเทศน์และมีการถือเงียบในวันนั้นเป็นพิเศษและทุกวันมีการสวดบทเร้าวิงวอนพระหฤทัย นอกนั้นทุกวันพฤหัส บดีก่อนวันศุกร์ต้นเดือนจะมีการเฝ้าศีลชั่วโมงศักดิ์สิทธิ์และเดินรูปเวลา 23.00 – 24.00 น. ด้วย (คำบอกเล่าของภคินีอาลิส สุจิตรนันท์) ตามที่พระหฤทัยได้ขอร้องต่อ น.มาร์การีตา อาลาก๊อก

           เพื่อแสดงความศรัทธาเป็นพิเศษต่อพระหฤทัย  ในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1899  คุณพ่อดอนท์
ได้ตั้งกลุ่มคริสตชนสามเสน สมัครเป็นสมาชิก“ผู้ไหว้นมัสการพระคริสตหฤทัย” ที่มงมาตร์ กรุงปารีส และได้ให้อารามน้อย ๆ ของท่านได้เป็นสมาชิกด้วย โดยจัดตั้งรูปพระหฤทัยที่มีนาฬิกาเป็นวงกลมล้อมรอบ เพื่อกราบนมัสการพระหฤทัยร่วมกับบรรดาเทวดาทั้งหลายตลอด 24 ชั่วโมง