คณะภคินีพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าแห่งกรุงเทพฯ เป็นคณะนักบวชหญิงพื้นเมืองในอัครสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ที่มีรากมาจากคณะรักกางเขน

     คุณพ่ออาลอยส์ อันฟองส์ ดอนต์ สงฆ์คณะมิสซังต่างประเทศแห่งกรุงปารีส เชื้อชาติเบลเยี่ยม ท่านได้รับแต่งตั้งให้เป็นเจ้าอาวาสวัดนักบุญฟรังซิสเซเวียร์  สามเสน

     ในปีค.ศ. 1871  คณะพระหฤทัยฯ ได้รับการฟื้นฟูและก่อตั้งขึ้นภายใต้ชื่อคณะรักไม้กางเขน จากหญิงสาว 12 คน

     ในปี ค.ศ.1897 มีจุดมุ่งหมายเพื่อช่วยบรรดามิสชันนารีในงานแพร่ธรรม สอนศาสนา สอนหนังสือ ดูแลเด็กกำพร้า ช่ วยด้านพิธีกรรมของวัดและดูแลอาหารสำหรับมิชชันนารีที่ออกไปแพร่ธรรม โดยยึดถือจิตตารมณ์แรกเริ่มที่สืบทอดมาจากพระสังฆราชลัมแบร์ต เดอ ลาม๊อต ผู้สถาปนาคณะรักกางเขน

     คุณพ่อ ได้เชิญภคินีคณะเซนต์ปอล เดอ ชาร์ตร  ให้มาช่วยทำการอบรมภคินีพื้นเมืองนี้

     ในปี ค.ศ. 1900 โดยมีบุคคลที่มีบทบาทสำคัญในช่วงแรกคือ เซอร์เซราฟิน  เดอ มารี, SPC. ซึ่งเป็นผู้วางรากฐานด้านชีวิตนักบวชและชีวิตจิต ต่อมาได้รับแต่งตั้งให้เป็นมหาธิการิณีคนแรกของคณะภคินีพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าแห่งกรุงเทพฯ

     ปี ค.ศ. 1931 คณะได้ย้ายสำนักศูนย์กลางมาที่คลองเตย และในวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 1957 คณะได้รับการรับรองอย่างเป็นทางการจากพระศาสนจักร และได้ชื่อว่า “คณะภคินีพระหฤทัยแห่งกรุงเทพฯ”

     (ภายหลังปี ค.ศ.1990 เปลี่ยนให้สมบูรณ์เป็น "คณะภคินีพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าแห่งกรุงเทพฯ") ปัจจุบันคณะพระหฤทัยฯได้ก่อตั้งมาเป็ นเวลากว่าหนึ่งศตวรรษ เพื่อรักและรับใช้พระเจ้าในพระศาสนจักรท้องถิ่นในประเทศไทย และประเทศกัมพูชาด้วยการร่วมมือกับพระสงฆ์ในงานแพร่ธรรมและการอภิบาลของวัดด้วยจิตตารมณ์พระหฤทัยฯ