˹ѡǡѺç¹ͧԴͤ

ประวัติโดยสังเขป

วัน/เดือน/ปีเกิด

เกิดในเดือน ตุลาคม ค.ศ. 1878 ที่แขวงลัวร์ สังฆมณฑลลีออง เมื่ออยู่บ้านเณรเล็ก คุณพ่อเรียนเก่งมาก

เข้าศึกษาต่อ

ในบ้านเณรใหญ่ของสังฆมณฑลลีออง เป็นเวลา 2 ปี

รับราชการ

ทหารเป็นเวลา 1 ปี

 

 

ปี ค.ศ. 1901

คุณพ่อเข้าศึกษาในสามเณราลัยใหญ่ ของคณะมิสซังต่างประเทศที่เมืองเบียเรอ

 

ศึกษาในสามเณราลัยของคณะนี้เป็นเวลา 1 ปี แล้วเรียนเพิ่มเติมอีก 2 ปี ที่กรุงปารีส

ปี ค.ศ. 1904

คุณพ่อได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์ ผู้ใหญ่กำหนดให้คุณพ่อไปทำงานแพร่ธรรมในมิสซังลาว ถึงมิสซังแล้ว ได้รับหน้าที่ให้ไปอยู่ที่โคราช ในฐานะพ่อปลัดของคุณพ่อแอกส์กอฟอง โคราชเป็นเมืองใหญ่ เป็นชุมทางระหว่างกรุงเทพฯ กับจังหวัดอุบลราชธานีและอุดรธาน

ปี ค.ศ. 1910

คุณพ่อแปรูดง ย้ายมาทำงานในสังฆมณฑลกรุงเทพฯ ภายใต้การปกครองของพระสังฆราชแปร์รอส ผู้ปกครองสังฆมณฑล สยามได้1 ปีแล้ว คุณพ่อได้รับแต่งตั้งเป็นอาจารย์บ้านเณรเล็กบางช้าง

ปี ค.ศ. 1911

คุณพ่อการต็อง ซึ่งขณะนั้น ปกครองวัดนักบุญอันนา ปากน้ำโพ ได้รับแต่งตั้งเป็นเหรัญญิกของมิสซัง พระสังฆราชแปร์รอส จึงแต่งตั้งคุณพ่อแปรูดง ให้เป็นเจ้าอาวาสที่วัดปากน้ำโพ แทนคุณพ่อการต็อง  วัดนี้มีคริสตังไม่นานนัก

ปี ค.ศ. 1914

สงครามโลกก็เกิดขึ้นในยุโรป พระสังฆราชแปร์รอส และมิสชันนารีอีกหลายองค์ ซึ่งในจำนวนนี้มี คุณพ่อแปรูดง รวมอยู่ด้วย ถูกเกณฑ์เป็นทหารต้องกลับฝรั่งเศส คุณพ่อแปรูดง เคยเป็นบุรุษพยาบาลที่เมืองมุแลงมาแล้ว เป็นพระสงฆ์ประจำกองทัพที่แวร์เดิง และที่สุดเป็นล่ามภาษาจีน

ปี ค.ศ. 1919

สงครามโลกครั้งแรกสิ้นสุดลง คุณพ่อเดินทางมากรุงเทพฯ ได้รับการแต่งตั้งเป็นเจ้าอาวาสวัดนักบุญยาก๊อบฟิลิป หัวไผ่ การปกครองหมู่บ้านวัดนี้มีปัญหายุ่งยากมากพอสมควร เนื่องจากวัดนี้มีที่นาจำนวนมาก

ปี ค.ศ. 1922

คุณพ่อย้ายไปวัดเพลง แทนคุณพ่อฟูยาต์

ปี ค.ศ. 1924

คุณพ่อรู้สึกเหน็ดเหนื่อยมาก จึงรับแต่งตั้งเป็นจิตตาธิการภคินีคณะรักไม้กางเขนที่สามเสน แล้วที่คลองเตย ในเมื่อภคินีคณะนี้ย้ายไปอยู่ที่นั่น เมื่อคุณพ่อกอลมเบต์ คุณพ่อเจ้าอาวาส อาสนวิหาร และผู้ตั้งโรงเรียนอัสสัมชัญ ต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเซนต์หลุยส์ คุณพ่อแปรูดง จึงได้รับตำแหน่งเจ้าอาวาสอาสนวิหารอัสสัมชัญในปี

ปี ค.ศ. 1934

คุณพ่อประจำอยู่ที่นี่จนถึงวาระสุดท้ายของชีวิต

ปี ค.ศ. 1934

คุณพ่อได้รับแต่งตั้งเป็นรองประมุขมิสซังสยามและอุปสังฆราชด้วย

 

ในฐานะที่เป็นเจ้าอาวาสอาสนวิหาร คุณพ่อแปรูดง นอกจากทำงานด้านอภิบาลสัตบุรุษ เช่น สอนคำสอนเด็ก อธิบายคำสอนแก่ผู้ใหญ่เทศน์ในวันอาทิตย์แล้ว คุณพ่อยังไปเยี่ยมครอบครัวที่อาศัยอยู่บริเวณวัด ฯลฯ นอกนั้น คุณพ่อยังเอาใจใส่ด้านวัตถุ คือ คุณพ่อได้สร้างบ้านพักพระสงฆ์ เป็นอาคาร 3ชั้น โรงเรียนประจำวัด  ปรับปรุงบ้านพักของภคินีรักไม้กางเขน ซึ่งดูแลวัดอยู่ คุณพ่อจัดการให้โรงเรียนดำเนินไปด้วยดี คุณพ่อคิดถึงงานแพร่ธรรมต่อคนต่างศาสนาด้วย จึงจัดสร้างโรงเรียนขึ้นที่ตรอกจันทน์ เป็นโรงเรียนสำหรับนักเรียนหญิง มอบให้คณะอุร์สุลินดูแล แล้วจึงจัดสร้างโรงเรียนชาย โดยให้คุณพ่อบากอง ซึ่งเป็นพ่อปลัด ช่วยคุมการก่อสร้างโรงเรียนจนเสร็จ คุณพ่อแปรูดงไม่ลืมว่า กลุ่มคริสตชนเกิดขึ้นมิใช่เฉพาะบริเวณโรงเรียนเท่านั้น แต่มีรอบวัดด้วย ดังนั้น ในบริเวณโรงเรียน คุณพ่อจึงสร้างวัดใหญ่ ชื่อวัดนักบุญยอแซฟ ซึ่งเมื่อคุณพ่อแปรูดงสิ้นใจนั้น วัดนี้ยังสร้างไม่เสร็จ เพราะคุณพ่อยึดหลักว่า ทำเท่าที่มีเงินในตู้เซฟ แต่ในไม่ช้า การสร้างวัดนี้ก็สำเร็จ เพราะว่าการก่อสร้างได้ดำเนินงานไปมากแล้ว

 

เมื่อคุณพ่ออายุมากขึ้น เดินเหินก็ไม่ค่อยสะดวก คุณพ่อคิดว่าคงไม่สามารถครองวัดที่มีสมาชิกจำนวนมากเช่นนี้ได้โดยไม่เกิดความเสียหาย คุณพ่อจึงขอลาจากหน้าที่เจ้าอาวาสอาสนวิหารอัสสัมชัญ

ปี ค.ศ. 1960

คุณพ่อวิลเลี่ยม ตัน ซึ่งเป็นพ่อปลัด ก็ได้เป็นคุณพ่อเจ้าอาวาสแทน ต่อมาไม่ช้าคุณพ่อแปรูดง ขอลาออกจากหน้าที่รองประมุขและอุปสังฆราช มีคุณพ่อเมอนิเอร์รับหน้าที่แทน

 

คุณพ่อแปรูดงเข้ารักษาตัวอยู่ในโรงพยาบาลเซนต์หลุยส์ พออาการดีขึ้น ก็ออกจากโรงพยาบาล แล้วกลับเข้าไปใหม่

 

คุณพ่อเมอนิเอร์โปรดศีลเจิมสุดท้ายแก่คุณพ่อ

 

คุณพ่อมรณะวันที่ 14 เมษายน ค.ศ. 1961 ที่โรงพยาบาลเซนต์หลุยส์ กรุงเทพฯ

 

 

 

ข้อมูลจากจดหมายเหตุ

˹ѡ˹ǡѺ