ท่วงทำนองแห่งคู่รัก
a lover’s concerto (!)

     ห้วงเวลานี้ มีคนส่งคลิปเพลงนี้มาให้ผมหลายคน เผอิญจำได้ว่าเคยเขียนกลอนเกี่ยวกับเพลงนี้มาก่อน จึงไปค้นดู พบว่าได้เขียนกลอนเกี่ยว
กับเพลงนี้ไว้เมื่อ วันที่ 15 ตุลาคม ค.ศ. 2020 ในโอกาสที่หลานคนหนึ่งแต่งงาน เพราะเพลงนี้เป็นเพลงที่บรรยายถึงความรัก ท่วงทำนองก็
ไพเราะความหมายก็ดีเยี่ยม
    จึงขอนำมาส่งประกอบเพลงนี้ และภาพประกอบที่แสนสุดจะน่ารัก  หวังว่า คงจะผ่อนคลายจากความเครียดที่รุมเร้าเข้ามารอบด้านโดยโรค
ระบาดโควิด ที่ยังไม่ vanish ไปสักทีนะครับ

สายฝน โปรยแผ่ว…
       แนวทุ่งหญ้า
วิหค ร่า เริงร้อง…
       ซร้องเสียงใส
กล่อมพฤกษา สำเนียง..
       เสียงสั่งไพร
เพราะจับใจ เกินคำ…
       พร่ำพรรนณา

ดูสินั่น ภูผา…
         น่าเกรงขาม
รุ้งงดงาม เกินคำ…
         ร่ำภาษา
ดั่งเวทมนตร์ เบื้องบน..
         ดลรักมา
ให้รักพา เราสอง…
         มาครองกัน

และเรา จะอยู่…
         เป็นคู่กัน
จวบจนวัน สุดท้าย…
         ไม่ไหวหวั่น
จงรักฉัน อย่าเลือน..
         เหมือนทุกวัน
ส่วนตัวฉัน ไม่ปัน…
         ไม่ผันใจ

จงซื่อตรง คงรัก…
         เพียงแค่ฉัน
แม้คืนวัน ผันผ่าน…
         นานแค่ไหน
ขอเธอจง รักมั่น…
         ฉันเรื่อยไป
มิหวั่นไหว อุปสรรค..
           จะรักกัน

แล้วสักวัน เรากลับ…
           ไปทุ่งหญ้า
จับมือกัน เดินหน้า…
           ฝ่าฝนฝัน  
ฟังวิหค เริงร้อง…
           ซร้องรำพัน
คงสุขสันต์ สวยจริง…
           ทุกสิ่งเอย

ขอแขนเธอ แอบอิง…
           ขอพิงพัก
ขอความรัก ผ่องผุด…
           สุดเฉลย
เหมือนบทเพลง คู่รัก…
           ที่ทักเปรย
แผ่วรำเพย ไพเราะ…
           เพราะรักนำ