ศาสตราจารย์บิล บราวด์ แห่งวิทยาลัยไบรอัน เล่าเรื่องมิชชันนารีที่ไปประกาศข่าวดีของพระเยซูคริสตเจ้าให้กับชนเผ่าอินเดียนแดงว่า ในตอนแรกเมื่อมิชชันนารีพบกับชนเผ่าอินเดียนแดง พวกเขาต้อนรับมิ ชชันนารีอย่างไม่ค่อยเต็มใจนัก พร้อมทั้งตั้งข้อสงสัยในใจว่ามิชชันนารีจะมาทำอะไรกับพวกเขา พวกเขาเรียกมิชชันนารีว่า “พวกคนขาว”

           เมื่อได้ติดต่อสัมพันธ์กัน พวกเขารู้จักมิชชันนารีดีขึ้น พวกเขาให้ชื่อใ หม่แก่มิชชันนารีว่า “พวกคนขาวที่น่าเคารพ” หลังจากนั้น
เมื่อพวกเขามองเห็นถึงคุณงามความดีของมิชชันนารี และเจตนาดีของพวกท่านที่จะช่วยพวกเขาให้มีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดียิ่งขึ้น พวกเขาเรียกมิชชันนารีว่า “อินเดียนขาว” ซึ่งชี้ให้เห็นว่าพวกเขายอมรับมิชชันนารีให้เป็นพวกเดียวกับพวกเขา

           เวลาผ่านไป วันหนึ่งมีชาวอินเดียนแดงคนหนึ่งประสบอุบัติเหตุและได้รับบาดเจ็บที่เท้า มิชชันนารีนำชายคนนั้นไปที่บ้านของ ท่าน ล้างเท้าของเขา ใส่ยาที่แผล พันแผลให้เขา และดูแลเขาด้วยความเอาใจใส่ เมื่อชาวอินเดียนแดงเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้ พว กเขาทึ่งในความดีงาม และการบริการรับใช้ด้วยความรักของมิชชันนารี ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาพวกเขาเรียกมิชชันนารีว่า “คนของพระเจ้า”

ชวนรำพึง

           คนอื่นเขาเรียกฉันว่าอะไร?

           แน่นอนเขาเรียกฉันว่า “คริสตชน” คนของพระเยซูคริสตเจ้า “ลูกของพระเจ้าพระบิดา”

           พระเจ้าข้า... ขอให้ชีวิตของลูกเป็นการบ่งบอกแก่ผู้อื่นว่า พระองค์นั้นสุดแสนดี และการดำเนินชีวิตตามแบบอย่างและคำสอนข องพระเยซูเจ้าช่างเยี่ยมยอดจริงๆ