ความเลื่อมใสศรัทธาหมายถึง ความเคารพที่ขึ้นกับความรู้สึกของแต่ละคน คือบุคคลหนึ่ง “มอบตน” “อุทิศตน” หรือ “รู้สึกผูกพันด้วยความรัก” กับอีกบุคคลหนึ่ง ผู้ใดมีความศรัทธาต่อนักบุญองค์ใดองค์หนึ่ง ผู้นั้นก็รู้สึกผูกพันด้วยความรักกับนักบุญองค์นั้น เช่น ผู้มีความศรัทธาต่อนักบุญอันตนระลึกถึงนักบุญองค์นี้ด้วยความรักบ่อยๆ ไม่เพียงระลึกถึงท่านปีละครั้งในวันฉลองซึ่งตรงกับวันที่ 13 มิถุนายน แต่เขาภาวนาบ่อย ๆ ต่อนักบุญอันตน พยายามแสดงความเคารพโดยถวายเทียน จุดประทัด ทำทาน หรือสวดนพวาร ฯลฯ

           ในทำนองเดียวกัน พระศาสนจักรเชิญชวนสัตบุรุษให้แสดงคารวกิจต่อพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าไม่เพียงปีละครั้งในวันสมโภช แต่ยังเชิญชวนผู้มีความศรัทธาต่อพระหฤทัยให้สวดบทภาวนาถวายตนแด่พระหฤทัยทุกวัน ระลึกถึงพระหฤทัยทุกวันศุกร์ต้นเดือน รับศีลมหาสนิทและนมัสการศีลมหาสนิทเพื่อชดเชยบาป สวดภาวนาสั้น ๆ แสดงความไว้วางใจ วอนขอพระพรเพื่อจะได้มีความรู้สึกนึกคิดเยี่ยงพระองค์ ปฏิบัติคุณธรรมตามพระฉบับของพระองค์ มีรูปปั้นหรือภาพวาดของพระหฤทัยในบ้าน แขวนเหรียญพระหฤทัยไว้ติดตัว ฯลฯ

1.พื้นฐานของความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า

           แม้เป็นที่รู้จักกันดีว่า ความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระหฤทัยเผยแผ่ในหมู่คริสตชนทั่วไปในศตวรรษที่ 17  โดย ผลงานของนักบุญยอห์น เอิ๊ดส์ (+1680) และนักบุญมาร์การีตา มารีย์ อาลาก็อก (+1690) แต่ความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า มีพื้นฐานและศูนย์กลางในธรรมล้ำลึกของพระคริสตเจ้า พระบุตรผู้ทรงบังเกิดเป็น มนุษย์เพื่อช่วยทุกคนให้รอดพ้น ตั้งแต่สมัยของนักบุญยอห์นและนักบุญเปาโล พระศาสนจักรมีความเลื่อมใสศรัทธาต่อความรักของพระเจ้าผู้ทรงรักมนุษย์จนประทานพระบุตรเพียงพระองค์เดียวแก่ทุกคน และมีความเลื่อมใสศรัทธ าต่อความรักของพระเยซูเจ้า ผู้ทรงรักมนุษย์จนทรงมอบพระองค์เพื่อทุกคน กระนั้นก็ดี ยังไม่พูดถึงความเลื่อมใสศ รัทธาต่อพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าโดยตรง แต่ในพันธสัญญาใหม่มีข้อความ 2 ตอนที่สนับสนุนความเลื่อมใสศรัทธาต่อพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าคือ

           เรื่องคำสรรเสริญของพระเยซูเจ้าด้วยความยินดี  (มธ 11:25-30) พระเยซูเจ้าทรงสำแดงพระองค์ว่า มีพระ ทัยสุภาพอ่อนโยนและถ่อมตน นักบุญมัทธิวบันทึกเรื่องนี้เพื่อบรรดาศิษย์ปฏิบัติตามพระฉบับของพระองค์   และเรื่องทหารแทงด้านข้างพระวรกายของพระเยซูเจ้า (ยน 19:31-37) นักบุญยอห์นเล่าว่า เมื่อทหารแทงด้านข้างพระว รกายของพระเยซูเจ้า พระโลหิตและน้ำไหลออกมาทันที นักบุญยอห์นยังอ้างคำทำนายของประกาศกเศคาริยาห์ที่ว่า “เขาทั้งหลายจะมองดูผู้ที่เขาได้แทง” (ศคย 12:10) ข้อความนี้ต้องการสอนว่า พระเยซูเจ้าทรงเป็นลูกแกะที่ถูกประหารเป็นบูชาจริง ๆ  สำหรับความรอดพ้นของมนุษย์ และการถวายบูชาของพระเยซูเจ้าเป็นบ่อเกิดแห่งพระหร รษทานอันอุดมสำหรับมนุษย์ทุกคน “เมื่อเราจะถูกยกขึ้นจากแผ่นดิน เราจะดึงดูดทุกคนเข้ามาหาเรา” (ยน 12:32)